مقایسه خصوصیات بالینی، آزمایشگاهی و رادیولوژیک بیماران اسپوندیلودیسکیت سلی و بروسلایی

چکیده سابقه و هدف: اسپوندیلودیسکیت عبارت است ازعفونت مهره ها ودیسک بین آن ها که مایکوباکتریوم توبرکلوزیس و گونه های بروسلا ازعلل مهم آن می باشند. هدف از این مطالعه تعیین خصوصیات بالینی این بیماران و افتراق آن ها جهت تشخیص صحیح است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی گذشته نگر بوده است که در فاصله ده ساله (1383 تا 1392) بر روی بیماران مبتلا به اسپوندیلودیسکیت مزمن ناشی از سل و بروسلوز در بیمارستان های آموزشی استان مازندران انجام شده است. اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار spss (ver. 16) و بر اساس آزمون های توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: 54 بیمار، 22 بیمار مبتلا به بروسلوز و 32 بیمار مبتلا به سل بودند. میانگین طول مدت بیماری دربیماران مبتلا به بروسلوز 48/1±40/2 ماه و در بیماران مبتلا به سل 14/5±72/7 ماه بود (0001/0< p). شیوع لرز و تعریق دربیماران بروسلایی به ترتیب4/86درصد و 8/81 درصد بود که از لحاظ آماری اختلاف معنی داری با مبتلایان به سل داشتتند (005/0= p، 001/0= p). ضایعات اسکلروتیک در 5/54 درصد اسپوندیلیت بروسلایی و ضایعات لیتیک در 3/81 درصد اسپوندیلیت سل دیده شد که اختلاف آماری معنی دار بود (006/0= p). استنتاج: توجه به برخی نکات بالینی مثل بارز بودن علائم سیستمیک (شامل تب و تعریق) و نیز یافته های رادیولوژیک (ضایعات لیتیک در بیماری سل در مقابل ضایعات اسکلروتیک در بروسلوز) و یا محل درگیری مهره ها برای تشخیص کمک کننده خواهد بود.